سازه چادری زین اسبی

سازه چادری زین اسبی

یکی از فرم های معمار پسند فرم کایت یا زین اسبی است. این فرم با توجه به اختلاف نقاط انتهایی آن به ایجاد فضایی مدرن برای معماران می افزاید و فضایی مطلوب تر را به نمایش می گذارد .هرچند برخی از طراحان خوش ذوق از این فرم برای ایجاد تنوع کاری بالا و جذابیت هر چه بیشتر استفاده می کنند.

سازه های چادری در طرح ها و فرم های متفاوتی طراحی و اجرا می شوند. بسته به شرایط محیطی و نظر کارفرما طرح ها متفاوت می باشند.

طراحی فرم زین اسبی

در نبود تکیه گاه هوای فشرده، هیچ سایبان پارچه ای با اندازه قابل توجه نمی تواند بدون داشتن انحنای آنتی کلاستیک، بارهای متغیر را با اطمینان کافی تحمل کند. با اینحال طراحی که قادر به تجسم و دستکاری شکل های آنتی کلاستیک باشد، به دامنه ی وسیعی از فرم های تماشایی و بسیار زیبا که در سازه های پارچه ای کششی امکانپذیر است دسترسی پیدا می کند.

این طیف اشکال با دستکاری اجزای متفاوتی که پارچه را نگه می دارند، یا مهار می کنند، مثل کابل ها قوس ها، پایه ها،خرپاها و تیرهای حلقوی قابل دستیابی است.

در نوع زین اسبی اشکال آنتی کلاستیک به کمک اجزای تکیه گاهی پیرامون نقطه ای، خطی یا منحنی که از تغییر ارتفاع برای ایجاد سطوح دو انحنایی بهره می گیرند، تولید می شوند. با تقسیم مجدد یک شکل پیرامونی مفروض به کمک قوس ها یا عناصر منحنی مشابه، می توان ترکیب هایی از اشکال زین اسبی پدید آورد.

جذابیت سازه چادری زین اسبی

در یک شکل زین اسبی احنای پارچه با استفاده از تکیه گاه های پیرامونی(نقطه ای، خطی یا منحنی) که همه آنها در یک صفحه قرار ندارند، ایجاد می شود.در حالی که در یک مخروط ممکن است همه تکیه گاه های پیرامونی در درون یک صفحه قرار گیرند اما انحنا با اتصال پارچه به نقطه ای داخلی که خارج از صفحه تکیه گاه های پیرامونی قرار دارد فراهم شود. به این ترتیب اشکال مخروطی یا مخروطی معکوس نتیجه می شوند. ترکیب تکیه گاه های پیرامونی می توانند متنوع باشد و نقاط تکیه گاهی اضافی را می توان به منظور تغییر شکل سقف های خیمه ای افزود و یا ممکن است نظیر شکل های زین اسبی، دو یا چند سایبان خیمه ای را در ترکیب هم استفاده کرد.

فهرست منابع:

کتاب سازه های پارچه ای کششی، نوشته کریگ هانتینگتون، ترجمه دکتر محمود گلابچی.