ورزشگاه آلیانتس آرنا در شمال شهر مونیخ و میان تپه‌ها و علف‌زارهای بیرون شهر (مابین شهر و فرودگاه مونیخ)، پیكره مشبك فشرده‌ای با عنوان آلیانز آرنا قرار گرفته است. هیجان حاصل از این پیكره نورانی كه از فاصله بسیار دور نیز قابل رویت است، به قدری است كه افرادی را كه علاقه‌ای به رویدادهای ورزشی ندارند را نیز به سوی خود جذب می‌كند.
آلیانز آرنا در مونیخ نقطه عطف جدیدی در معماری طراحی استادیوم ایجاد کرده است. این استادیوم فوتبال به عنوان استادیوم خانگی برای دو باشگاه فوتبال FC بایرن مونیخ و TSV 1860 مونیخ عمل می کند. این استادیوم رسماً در سال ۲۰۰۵ افتتاح شد و یک سال بعد، مسابقات انتخابی جام جهانی و لیگ قهرمانان در آن برگزار شد. از نظر ظرفیت، آلیانز آرنا دومین ورزشگاه بزرگ آلمان است. طبیعت فنی و معماری بی نظیر این استادیوم بلافاصله پس از افتتاح، آن را به یکی از برجسته ترین بناهای شهر تبدیل کرده است.
باشگاه فوتبال بایرن مونیخ کجا است؟
این استادیوم باشکوه شامل ۶۶۰۰۰ صندلی است که در سه طبقه توزیع شده اند. پس از برنده شدن در مسابقه بین المللی برای توسعه یک استادیوم جدید در منطقه مونیخ، این استادیوم توسط معماران سوئیسی ژاک هرتزوگ و پیر دمورون، مهندسی و ساخته شد. در سالهای اخیر، آرنا ابتدا با ۳۰۰۰ صندلی اضافی و سپس با ۶۰۰۰ صندلی دیگر، عمدتا با ایجاد فضای اضافی در بالای طبقه ی آخر و بهینه سازی جایگاه ها، گسترش داده شد.
حقایقی درمورد ورزشگاه آلیانتس آرنا
- آلیانز آرنا برخلاف بسیاری از ورزشگاه ها که به صورت مستطیل ساخته شده‌اند، به صورت منحنی ساخته شد.
- سقف این ورزشگاه ۲۷۸۴ پنل متورم دارد و مساحت کل آن به ۶۴۰۰۰ متر مربع می‌رسد.
- ورزشگاه آلیانز ظرفیت پذیرش ۶۹۹۰۱ نفر به صورت ایستاده و ۶۶۰۰۰ نفر به صورت نشسته را دارد.
- پارکینگی که برای این ورزشگاه در نظر گرفته شده است، قابلیت پذیرش ۹۸۰۰ اتومبیل را دارد.
- یک فضای بزرگ هم در این پارکینگ برای اتوبوس‌ها در نظر گرفته شده که ظرفیت آن به ۳۵۰ اتوبوس می‌رسد.
- فاصله جایگاهی که برای تماشاگران در این استادیوم در نظر گرفته شده است، با زمین چمن فقط ۶ متر و از پشت دروازه‌ها ۸ متر است.
- در این ورزشگاه چندین فروشگاه، رستوران، سالن رویداد و سالن جلسات وجود دارد.
طراحی ورزشگاه بایرن مونیخ
آلیانز آرنا یکی از بزرگترین سازه های غشایی در جهان است. پوسته ی ساختمان با نور پس زمینه روشن شده است و حس و حال فضای داخل ورزشگاه را مانند یک لرزه نگار به خارج آن منتقل می کند. شکل هندسی الماس گونه ی سطح غشا، سبکی و درخشش هنری خود را به رخ میکشد.
اسکلت کاسه مانند این سازه و پایه هایش از بتن آرمه ساخته شده در حالی که سقف از شبکه های فولادی درهم تنیده ساخته شده است. کل ساختمان با پنل های متورم و روشن پوشیده شده است. یکی از برجسته ترین ویژگی های ساختمان قابلیت تغییر رنگ نمای بیرونی آن است. این ورزشگاه می تواند به سه رنگ اصلی سفید، آبی و قرمز (و مخلوطی از این موارد) تغییر یابد.
غشای سقف که مساحت ۶۶۵۰۰ متر مربع را میپوشاند شبیه یک قایق بادی است. صفحات متورم نمای ساختمان، زمین فوتبال، جایگاه سه طبقه با امکانات مختلف شامل رستوران ها و کافی شاپ ها، تالار مشاهیر، فروشگاه های محصولات تیم ها، اتاق های خبر، اتاق های اداری و سالن های کنفرانس را احاطه کرده اند.از این مدل سازه های غشایی برای سایبان ماشین در محوطه خارج از استادیوم نیز استفاده شده است.
ویژگی های سازه ای ورزشگاه بایرن مونیخ آلیانتس آرنا
ساختار حامل نمای استادیوم از بتن ساخته شده است، در حالی که ساختار حامل سقف از خرپاهای فلزی طره ای با طول تقریبی 50 متر ساخته شده است. این ساختار ها توسط تیرهای طولی و مهاربندها پشتیبانی می شوند. عمود بر این ساختار میله های فولادی بالا می رود که پنل های ETFE الماسی شکل به آنها متصل می شوند. طول میله های مورب از 7.3 متر تا 17.7 متر متفاوت است. پنل های متورم سقف از ورقه های ETFE دو لایه ای تشکیل شده اند که به علت نفوذ پذیر بودن نسبت به نور باعث کم شدن سایه روی زمین بازی می شود و امکان رشد خوب چمن را فراهم می کند.
تنظیم نوسانات شدید دمای پوسته یکی از مهمترین چالشهای فنی بود. برای انجام اینکار، شرکت Covertex GmbH، سیستم جدیدی را برای نصب پوسته ایجاد کرد که متعاقباً به ثبت رسید. کل پوسته ساختمان، از برش پنل ها تا مونتاژ، فقط در مدت 15 ماه ساخته و تکمیل شد.
رفت و آمد درون ساختمان علاوه بر پله های معمولی، توسط آسانسور ها و پله های برقی نیز انجام می شود. رستوران ها در نقاط استراتژیک قرار گرفته اند و چشم انداز خارق العاده ای از فضای داخلی استادیوم را ارائه می دهند.
سقف ورزشگاه آلیانز آرنا
سقف استادیوم از سیستم پیچیده ای از تیرها و ستون های فولادی در اندازه های مختلف تشکیل شده است. همانطور که در شکل مشاهده می کنید قطعات لازم است تا ارتفاع ۵۰ متری توسط یک جرثقیل غول آسا بلند شوند. خرپاهای بزرگتر ۶۵ متر ارتفاع و ۱۰۰ تن وزن دارند. تیرهای اصلی، مانند مهاربندهای چرخ دوچرخه چیده شده اند و ساختاری قوی و سبک ایجاد میکنند. از این توع ساختار برای سقف متحرک نیز استفاده میکنند که با توجه به اعاد بزرگ سقف استادیوم امکان پیاده سازی وجود نداشته است.
شبکه فولادی که از سقف تا نمای ساختمان امتداد دارد یکی از جذابیت های اصلی این پروژه است. پوسته ی ساختمان ترکیبی از پنل های متورم الماسی شکل است که به یک شبکه فلزی متصل شده اند. ضخامت غشای ETFE (اتیلن تترا فلوئورو اتیلن) 2 میلی متر است و 2874 پنل متورم که بخشی از سقف هستند و به صورت دستی در ارتفاع 55 متری نصب می شوند را پوشش می دهد. این ماده دارای شفافیت 98٪ است و باعث می شود نور طبیعی به چمن برسد. غشای این استادیوم برخلاف سایر استادیوم ها نیازی به تعویض دوره ای ندارد.
غشایETFE تحت آزمایش های ارتجاع و مقاومت قرار گرفت، زیرا باید برای سقوط احتمالی اجسام از آسمان مانند شهاب سنگ ها و قطعات هواپیما و همچنین مقاومت در برابر آتش و شرایط نامساعد جوی مانند برف، باد و باران آماده باشد.
