ورزشگاه سن نیکولا
ورزشگاه سن نیکولا ساختمان قلعه مانند در میان پوشش گیاهی کم ارتفاع منطقه به خوبی نمایان است. سطوح مایل و خاکستری رنگ این مجموعه که با گشودگی های منظم تجزیه شده و از میان آنها آسمانی آبی رنگ به خوبی مشاهده می شود فرمی بوجود آورده که یادآور اولین مداخله های انسان در محیط طبیعی این منطقه است. زمانی که با این اثر روبه رو می شویم هرگونه احساس آنی و گذرا بودن تاثیر معماری از بین می رود اما این اثر به خوبی حاکی از وجود فرهنگ جاری و جامعه ی معاصر است. سازه این مجموعه متشکل از 26 فرم گلبرگی است که هرکدام روی چهار ستون بتنی قرار گرفته اند.
طراحی ورزشگاه سن نیکولا
طراحی این استادیوم که در شهر باری کشور ایتالیا قرار دارد در سال 1987 توسط معمار بزرگ ایتالیایی رنزو پیانو انجام شد و طی سه سال ساخت آن به اتمام رسید.
این مجموعه به سبب روباز بودن و ارتباط آسان آن با محیط طبیعی اطراف حفظ حس آرامش طبیعی و لذت تماشای مسابقات ورزشی را دوچندان می کند. سکوها و جایگاه های تماشاگران به گونه ای طراحی شده که دیدی پانوراما و جذاب به داخل مجموعه فراهم کند. ظرفیت ورزشگاه سن نیکولا 58270 نفر میباشد که هرگز این تعداد تماشاگر را به خود ندیده است در بازی فینال جام باشگاههای اروپا 1991 حدود 51000 تماشاگر را در خود جا داده است.
هرسال تماشاگران زیادی از سراسر دنیا برای دیدن بعضی از بهترین مسابقات فوتبالی در این ورزشگاه دور هم جمع می شوند و از دیدن تماشای فوتبال لذت می برند.
فهرست منابع:
کتاب مشاهیر معماری جهان، تحلیل آثار، اندیشه ها و دیدگاه های رنزو پیانو، نویسنده امیلیو پیتسی، ترجمه میرسعید موسوی.
مقاله “سازه چادری سازه ای پیشرفته در ساخت و ساز” ارائه شده در کنفرانس بین المللی عمران، معماری، مدیریت شهری و محیط زیست، نویسندگان کیمیا حسینی و احمد فیروزیان.
